Jeszcze trochę jazgotania.

Na temat Biegu Urodzinowego Gdyni 2013.

Znalazłam w sieci filmik pokazujący start i finisz biegu. 

Filmik sygnowany przez GOSSIR Gdynia. 

Widać (? No widać, skoro moja babcia mawiała że dym słychać, to ja mogę pisać że, huk widać i to jest OK.) wystrzał startowy z ORP Błyskawica - ale było dymu!

Byłam tak przejęta, że nawet niczego nie zauważyłam, choć stałam jakoś na wysokości okrętu.

Niby byłam w tym tłumie, ale jak to oglądałam, to bardzo mnie zaskoczyło jak nas tam było wielu. 

Morze ludzi na  morza brzegu . :-)

Biegliśmy, i biegliśmy, i biegliśmy, i.......tak biegliśmy, i biegliśmy, zanim przebiegliśmy start.

Mąż twierdzi, że niby widać mnie w tym tłumie pod koniec - ja nie widzę, ale ja ślepa jestem jak kret.

Udało mi się też wyszukać fotorelację, autorstwa Patryka Siedlińskiego na mmtrojmiasto.pl
Na zdjęciach od 148 do 152, widać jak Ratler goni Panią w Czerwonym.
Czyli że Ratler nie łże, tylko prawdę pisze i samą prawdę świętą jak Matuszka Ziemia.
Widać też samą Panią w Czerwonym, którą Ratlerek serdecznie pozdrawia i jakby jakimś cudem zajrzała na blog Ratlerka, to bardzo dziękuję za nieświadomą, ale olbrzymią pomoc w pokonaniu pierwszej oficjalnej Ratlerkowej Dychy :-)
I zapraszam do ujawnienia się w komentarzach- stawiam kawę, ciacho, winko - cokolwiek Pani lubi. :-)
A może razem pobiegamy czasami?

 Zdjęcia można obejrzeć tutaj :-)

A tak po dzisiejszemu.
Frankilna na forum Biegaj.pl pyta "po cholerę to bieganie?".
No jak to po co?
Od biegania człowiek jest zadowolony - biegiem coś w tym stylu odpowiada Ratler.


Patrzę w RunLoga i co raz coś mnie cieszy.
Jest 13 dzień lutego, a ja mam na liczniku 54 km. O RANY!
Może przebiegnę w lutym SETKĘ?
W Styczniu 2013 przebiegałam w sumie 56 km
W Grudniu 2012 , liczone od 12.12.2012 46 km
Spada średni puls, wzrasta średnie tempo.
Wyraźnie wrastają możliwości fizyczne.
Wczoraj, we wcieleniu Ratler Nocny Ninja, "pociągnięta" przez współbiegającego czasami męża , zrobiłam podbieg, w stronę którego nawet wcześniej nie patrzyłam.
Wydawał mi się niemożliwy.

Dziś ośmielona wczorajszym wyczynem, sama zdecydowałam się na trasę  z podbiegiem, który wydawał mi się nie do zrobienia przez najbliższe 5 lat. Podbiegłam i nawet 165 tętna ie przekroczyłam.

Najwyraźniej głowa nie nadąża za ciałem i trzeba coś z tym koniecznie zrobić, zamiast  myśleć że się czegoś nie da rady zrobić i dlatego nawet nie próbować tego robić.

Lęgnie mi się w głowie plan (trasa biegu), ale musi być cieplej, bo plan zakłada pod górę od startu do domu, a blisko nie jest.
I to będzie rzeźnia.
Ale jak to podbiegnę, to potem podbiegnę to jeszcze raz, ale na czas.
A potem, to już chyba niczego się nie będę bała.

I tym nocnym akcentem, ninja-kopem z półobrotu,
pozdrawiam.
Ratlerek

 A Kot mówi, że on też wystartuje i będzie w dodatku pierwszy.
Niech no tylko w końcu zorganizują zawody w spaniu na czas.
I usnął czym prędzej. 
Twardziel. 
Trenuje dzień  w dzień. Jest dla siebie bezlitosny.